Zakup wymarzonego „eM” wiąże się z koniecznością zainwestowania niemałych środków finansowych. Ceny lokali mieszkalnych są uzależnione do lokalizacji, metrażu, standardu. Część deweloperów za dodatkową opłatą oferuje również możliwość wykończenia mieszkania pod klucz. Planując zakup nieruchomości warto pamiętać, że inwestycja nie kończy się na zapłacie deweloperowi. Po stronie nabywcy są jeszcze inne koszty, jak chociażby podatek od kupna mieszkania.
Decydując się na zakup mieszkania często zapominamy, że sam koszt zakupu, to nie jedyny wydatek związany z tą transakcją. Do ceny nieruchomości należy doliczyć pozostałe opłaty, których uregulowanie leży po stronie nabywcy. W zależności od rodzaju nabywanej nieruchomości, występują opłaty:
• podatek VAT lub
• podatek PCC,
• taksa notarialna,
• opłata za założenie księgi wieczystej i wpis do niej,
• koszty kredytu w przypadku zewnętrznego finansowania inwestycji.
Ile wynosi podatek od kupna mieszkania? Jak rozliczana jest ta opłata?
Zakup nieruchomości z rynku pierwotnego wiąże się z automatycznym doliczeniem podatku VAT do ceny mieszkania. Warto o tym pamiętać, zwłaszcza jeśli w prospektach dotyczących interesującej nas nieruchomości natknęliśmy się na stawki netto. Na chwilę obecną (sytuacja może się zmienić w związku z planowanym podniesieniem stawek podatku VAT) obowiązują dwie stawki:
• 32% w przypadku nieruchomości o powierzchni przekraczającej 150m2,
• 8% w przypadku nieruchomości o powierzchni nieprzekraczającej 150m2.
Z nielicznymi wyjątkami (gdy np. firma będąca płatnikiem podatku VAT sprzedaje mieszkanie będące wcześniej jej własnością) nieruchomości na rynku wtórnym nie są opodatkowane podatkiem VAT. W związku z powyższym podatnicy, którzy dokonują zakupu takiego mieszkania, są zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Wysokość podatku wynosi 2% wartości rynkowej zakupionego mieszkania. W praktyce wysokość stawki podatku PCC oblicza się od ceny zakupu ustalonej w akcie notarialnym i odprowadzany jest przez notariusza do właściwego urzędu skarbowego. Należy przy tym uwzględnić, iż w sytuacji, w której cena zakupu mieszkania jest bardzo niska, jej wysokość wymaga uwzględnienia w akcie notarialnym. Uwzględnienie może wskazywać np. bardzo zły stan techniczny mieszkania lub niedogodną lokalizację nieruchomości, która wpłynęła na obniżenie jej wartości. Urząd skarbowy ma prawo zakwestionować wartość mieszkania i doliczyć podatek wara z odsetkami od wartości uznanej za wartość rynkową nieruchomości.
Zakup mieszkania, czy to z rynku pierwotnego czy wtórnego, wiąże się z koniecznością udania się do notariusza. Notariusz sporządza akt nabycia nieruchomości, za co pobiera opłatę. Taksa notarialna jest uzależniona od wartości nieruchomości. Maksymalna wartość taksy określona w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 roku w sprawie maksymalnych stawek taksy notarialnej. Zgodnie z § 3 Rozporządzenia maksymalna stawka wynosi od wartości:
• do 3000 zł – 100 zł
• powyżej 3000 zł do 10 000 zł – 100 zł + 3% od nadwyżki powyżej 3000
• powyżej 10 000 zł do 30.000 zł – 310 PLN + 2% od nadwyżki powyżej 10.000 zł
• powyżej 30.000 zł do 60 000 zł – 710 zł + 1% od nadwyżki powyżej 30 000 zł
• powyżej 60 000 zł do 1 000 000 zł – 1010 zł + 0,4% od nadwyżki powyżej 60 000 zł
• powyżej 1 000 000 zł do 2 000 000 zł – 4770 zł + 0,2% od nadwyżki powyżej 1 000 000 zł
• powyżej 2 000 000 zł – 6770 zł + 0,25% od nadwyżki powyżej 2 000 000 zł, nie więcej jednak niż 10 000 zł, a w przypadku czynności dokonywanych pomiędzy osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn, nie więcej niż 7500 zł.
Przedstawione powyżej wartości są wartościami maksymalnymi. Opłata taksy notarialnej zwyczajowo leży po stronie nabywcy. Nabywca może negocjować jej wysokość, co w praktyce bardzo często pozwala na znaczące obniżenie należności dla notariusza względem przedstawionych w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości wartości granicznych.